1523 Hoewel de vrouwen in de omgeving van de zee reeds vele sexuele relaties hadden met de Portugezen, waren de vrouwen uit de berggebieden enkel in het huwelijk getreden met de bleekgezichten uit Spanje. Een voorbeeld was een jonge vrouw uit Kakaskasen Tomohon met de naam Lingkan Wene die was getrouwd met een Spaanse Kapitein genaamd Juan de Avedo. Later kreeg hun zoon de naam Mainalo Wula'an omdat hij heldere ronde ogen had (Indo Spaans). Het huwelijk tussen Minahasa vrouwen en Spanjaarden werd niet door de Portugezen gewaardeerd omdat de Portugezen ervan uitgingen dat de Spanjaarden zo de kontrole over het Minahasa gebied verkregen.
1540 Europeanen kwamen naar het gebied van Noord Sulawesi; het gebied was nominaal afhankelijk van de Sultan van Ternate, die een afdracht verkreeg van de kuststammen en de Muslim godsdienst introduceerde onder de zeevarende inwoners. Toen de Portugezen macht en invloed verwierven in Ternate en haar Sultan hun vasal maakten, namen zij ook bezit van de Minahasa en vestigden een faktorij in Wenang.
1541 De naam Manado kreeg een plaats op de wereldkaart door de cartograaf Nicolas Desliens. In het begin werd het eiland Manarow (hedendaags Manado Tua) daarmee aangegeven, echter toen Wenang het handelscentrum werd, gaf de naam Manado Wenang aan, en werd het eiland Manarow omgedoopt tot Manado Tua (Oud Manado). Manado was voor de Spanjaarden belangrijk omdat het vruchtbare grond had en door de Spanjaarden werd gebruikt om koffie, dat uit Zuid Amerika kwam, te planten die werd verkocht naar China. Om die reden werd Manado ontwikkeld om het handelscentrum te worden voor de Chinese handelaren die de koffie in China verhandelden.
 "A young Minahasa Woman")
 "click to enlarge")