Aanvanktelijk was de naam Manado Wenang (de naam van een soort boom dat in het Latijn de naam heeft Macaranga Hispida) en was gelegen in de baai op het vasteland van Noord Sulawesi Tegenover de plaats Wenang, in de zee en er recht tegenover, lag een eiland met de naam Manarow, afkomstig uit de Tontemboan taal, dat betekent “iets dat aan de overkant ligt”, een stenen of berg eiland. Wij kennen dit eiland tegenwoordig onder de naam Manado Tua. De leiders van verschillende dorpen van eilanden worden “Kolano” genoemd, een term van de Moro gemeenschap in Mindanao (Zuid Philippijnen). Het leven van de inwoners van Manarow was niet vredig vanwege de vele aanvallen van buitenaf. Naast de troepen van het koninkrijk Bolaang Mongondow waren er zee piraten van de Philippijnse eilanden. De Kolano wisten niet hoe ze zich moesten verdedigen, daarom vertrokken zij en verspreidden zich. Enkelen vestigden zich op de Sangir en Talaud eilanden. Om deze gebeurtenissen teboven te komen namen de Kolano kontakt op met de Tombulu stam in Wenang, op het vasteland van de Minahasa om hulp te verkrijgen en de Manarow inwoners te redden. Het resultaat was dat de raad van de Tombulu gemeenschap de inwoners van Manarow toestonden om zich in het gebied “Sindulang” te vestigen op het estuarium van de Tondano Rivier dat tegenwoordig de Manado Rivier heet. Wenang begon zich omstreeks het midden van de 16de eeuw, sedert de komst van de Spaanse en Portugese zwervers, te ontwikkelen. Toen de Spanjaarden, die aanvankelijk op Manarow aan land gingen, met een koffie cultiverings programma begonnen om de thee kultuur op het Chinese vasteland te vervangen, kreeg Manado de rol van handelscentrum. Van toen af aan kreeg Wenang de aandacht van de “Berg mensen” - de uitdrukking voor de eigenlijke bevolking van de Minahasa - vooral nadat er scholen en een kerk waren gebouwd .door de Portugese en Spaanse Katholieke missionarissen, gevolg door de Protestantse kerken door de Nederlanders en Duitsers. De naam Manado werd pas op de wereldkaart geplaatst in het jaar 1541 door de Spaanse kartograaf Nicolas Desliens. In het begin was het niet als stad maar als het eiland Manarow. Toen, in het jaar 1590, gebruikte een Spaanse zeeman, Loco, de naam Manado als naam voor de zee. Later, omdat het handelscentrum op het wasteland was gevestigd, in Wenang, werd Wenang geidentificeerd met de naam Manado, en het eiland Manarow werd Manado Tua (Oud Manado). Opmerking: Manado wordt soms geschreven als Menado.
Mapalus
Mapalus is een institutie dat een erfenis is van de aartsvaderen van het land van Toar en Lumimu'ut (een term voor het gebied van de Minahasa), dat zich richt op de aktiviteit rond de levensfilosofie van de Minahasa gemeenschap: Si Tou Timou Tumou Tou. Mapalus als sociaal kapitaal is een factor om noodzakelijke ontwikkelingen te versnellen door gezamelijk en in harmonie samen te werken met als uitgangspunt dat elk individu een belangrijke bijdrage levert voor de produkten van de gehele groep. Ergo: De gemeenschap zal steeds voor elkaar klaar staan.
Mawalak
Mawalak betekent het verdelen van het land volgens het aantal takken van afstammelingen.
De naam Minahasa is afgeleid van Mina'esa, wat betekent “Eenwording van de Stammen”. Deze eenwording van de stammen, daterend uit 670 bij Watu Pinawetengan, was noodzakelijk om de gezamenlijke vijand de Bolaang Mongondow te weerstaand. Pas in 1693 waren zij in staat om de Bolaang Mongondow definitief te verslaan.
Muntu-Untu
Muntu-Untu is de hoogste vorm van leider. Omstreeks 1000 jaar v.C had de Minahasa een Malesung kultuur. De Minahasas hadden in die tijd een tijd reeds een vorm van overheid dat was georganiseerd in de vorm van een Taranak van een lijn van afstammelingen, bijvoorbeeld opok Soputan Makaliwe, Mandei, Pinontoan, Mamarimbing. In de 7de eeuw had de hoogste van hun leiders de titel van Muntu-Untu, die de besprekingen leidde bij Watu Pinawetengan in de 7de eeuw. In de legenden van de Minahasa zijn er drie Dotu Muntu-Untu namen bekend: de Muntu-Untu in de 7de eeuw uit Toungkimbut (Tontemboan). de Muntu-Untu in de 12de eeuw uit Tonsea - volgens Tonsea overlevering, en de Muntu-Untu in de 15de eeuw in de tijd van de Spanjaarden, dus er hebben 3 grote besprekingen plaatsgevonden bij Watu Pinawetengan om elkaar trouw te bezweren.
